Yaz ve Yarat Çemberi

Sizin ve Bizim

Hissedememesinden insanın 

Hissedememesinden bahsediyorum

‘Bir gün ben olmayı anlayacaksın’lı cümleler kurmak isterken

Hiçbir şey hissedemeyişimi farkediyorum

Yatay veya dikey düzemlerde yol almanın

Demir pençeleri karşısında hayatın

Avucunun içinde bir yerlerde

ya da ilk kez uğradığın muğlaklarında gezinirken

Kendini hiçbir yerde bulamayışından bahsediyorum insanın, insanların…

 

Senin, benim ve bizim.

Ömrümüzün bir yerlerinde pek iyi tanırdık birbirimizi

Kendimizden çok, bizi

ve dönüp baktığımızda şimdi

En unutulmaz anlar,

En unutulmaz yerler,

En unutulmaz insanlar

Biz…

ve siz…

Sizden bahsediyorum.

yabancılaşmaktan biraz

Kendine ve diğerlerine

herkesleşmekten bahsediyorum.

Herkesleşmek

Ay tutulduğunda,

ya da güneş döndüğünde sırtını bize

herkesleşirdi birdenbire.

Yaşanan onca şeye

gülmelere, gezmelere, gözün gözü görmediği puslu gecelere…

yabancılaşmak.

Şimdi her şey yabancı bize

ve size.

Ay tutuldu, güneş sırtını döndü çoktan

ve siz

ve biz

ve sen

Herkesleştik.

 

Samet Erten

 

Bir yanıt yazın