Sepetiniz şu anda boş!
Bak!
Gördün mü?
Güvercinler uçuyor, gökyüzünde
Süzüle süzüle gruplar halinde
Siyahı, grisi ve beyazından çok
Çatıları yuva yapmış sevdikleriyle birlikte.
Beyaz bulutlar mutlu
Sonsuzluğa gülümsüyor, güneş ise
Kanatlanıp uç elime
Diğerlerinden ayrıl da bana gel
Elimde mutluluk var bilesin
Buğday taneleri seni bekler,
Avucumun içinde...
Her bir tanesi, senin için
Beyaz güvercinim
Bana güvenesin.
Bak!
Gördün mü?
Ağacın dallarında
serçeler size selam veriyor.
Mutluluk şarkısı ötüyorlar, ordan oraya
Diğer tarafta ise bülbüller...
Hepiniz gelin yanıma
Bülbül, güle aşkını haykırsın
Sen ise bana,
Beyaz güvercinim
Kanatlarının her bir çırpınışı
Kanıtı olsun bana olan sevginin.
Yaradandan ve elçilerinden sonra...
Bak!
Gördün mü?
Kırlangıçlar kıskanmış olmalı
Aramıza karıştılar
Dikleşen uçuşlarıyla,
Kelebekler ise,
rengarenkli kanatlarıyla bize hava mı atıyorlar.
Bak!
Gördün mü?
Beyaz güvercinim
Ne kadar mutlu, insanlar
Sanmıyorum.
Yüzlerinde hüzün gördüm,
Çaresizlik gördüm,
Yalnızlık gördüm,
Acı gördüm,
Hiç mi gülmez bu insanlar
Kalpleri ne kadar hızlı atıyor
Kim bilir?
Kederden gözyaşları kurumuş olmalı
Nedeni aslında belli
Yer ve gök, savaşlardan kederli
Kainata öyle bir uç ki,
Barış diye haykırsın acı çektiren dünyalı
Bak!
Gördün mü?
Ben yine üzüldüm
Acılarımı unutmaya çalışırken
Ben yine hatırladım acılarımı
İnsanların yüzüne bakarken,
Gülmek bulaşıcı oysa
Bir kişi gülse de biz de gülsek
Acılara ortak olduğumuz gibi
Hem gülelim hem de ağlayalım
Ne de olsa, var olan
İnsanın doğasında.
Neyse...
Hadi seninle mutlu yarınlar için
Kanatlanmaya...
Hazır mısın?
Ben hazırım beyaz güvercinim
HOŞ GELDİN!
Nazan Demirağ
Bir yanıt yazın
Yorum yapabilmek için oturum açmalısınız.