Yaz ve Yarat Çemberi

Arkadaşlığın Desenleri

İllüstrasyon:Aİ&Canan Kılınç

Çimo’nun derisi çimlerle kaplıdır. Doğayı, yeşilliği çok sever. Her gün çimlere uzanmaktan çok keyif alır. Bir gün öğretmeni resim yapmalarını ister. Resim şenliği olcaktır. Çimo “insanlar çizdiğim resimleri görcekler” diye düşünüp çok heyecanlanır. Sınıf arkadaşı Bumi şimdiden bir uçak resmi çizmiştir. Çimo Bumi’nin resmine bakarak çok kötü çizmişsin diyerek onunla alay eder. Oysa Bumi’nin resmini çok beğenmiş onun çizdiği resmi çok kıskanmıştır. Öğretmen sınıfta resimlerini bireysel tamamlamayan çocuklara, “çocuklar yardımlaşarak resim yapın” der. Sınıfta ortak masalar oluştururur. Çimo tek başına boş resim kağıdına bakıyor, boyuyor boyuyor ama hala olmuyordu, güzel bir resim çizemiyordu. Arkadaşı Nini Çimo’ya seslenir; “Çimo ince fırçamı almayı unutmuşum bana fırçanı verir misin?” Çimo Nini görmeden hemen fırçasını çantasına saklar. Nini’ye bakar çok güzel bir resim çizmiştir. Çimo güzel bir resim çizemeyeceğini düşünerek tüm boyalarını sınıftaki çöp kutusuna atar. Öğretmen resimlerini tamamlayanlar bahçeye çıkabilirler der. Çimo dışarı çıkar. Nini Bumi’yle bahçede oyun oynuyordur. Nini Çimo resmin bitmemiş der. Çimo çok üzülür. Nini ve Bumi’ye bir tuzak kurmaya karar verir. Tam o sırada çok gıdıklandığını fark eder. 

 

”Bu da ne böyle bir kelebek havada uçuşuyor” 

Kelebeği yakalamaya çalışırken dönmeye başlar. Nini ve Bumi gülmeye başlar. Çimo neden gülüyorsunuz, der. Arkadaşları “Çimo ama bu çok komik“ derler. Kelebeği yakalamaya çalışmak Çimo’ya çok eğlenceli gelmiştir. Kahkahalar atar. Birden Kelebeğin desenlerini fark eder. Evet evet kelebeği çizebilirim, der sevinçle yerinde zıplar. Aklına boya kalemlerini çöpe attığı gelir. Nini ve Bumi Çimo’nun yanına gelerek “Bunu mu arıyorsun?” der. Çimo ama ben bunları çöpe atmıştım, der ve şaşırır. Nini ve Bumi, onu çöpten almıştık, Çimo boyaların olmazsa bu güzel kelebeği nasıl çizebilirsin ki, derler. Arkadaşları Çimo’ya resim çizmesi için boyalarını getirmiştir. Çimo, teşekkür eder. Resim çizmemem için artık hiçbir nedenim yok, der. Çok mutlu olur. Arkadaşlarına boyalarını paylaşmak istemediğini ve  yaptıklarını anlatarak itirafta bulunur, özür diler. Paylaşmak güzeldir. Haydi renkli kelebeği yakalamaya çimlere gidelim mi? 

şule

Şule Küçük

Bir yanıt yazın