KAN MISIN?
Gözyaşlarına boğulmuş,
Bilmiyorum neden.
Sorularla dolu,
Bulutlar her yerde
Bilmiyorum neden.
Dil bükülmüş,
Bilinmezlik hissiyle
Bilmiyorum neden.
Karanlıktan esinlenmiş,
Bilmiyorum neden.
Bilmiyorum neden,
Maske acıtır,
Öfke kontrolü alır.
Zayıflık konuşur:
“Zavallı sen,
Sadece kan aş eren!”
Bilmiyorum neden,
Bilmiyorum neden…
HAYALET MİSİN?
Çözülmemiş gizemiyle sarsılır, aydınlık ve karanlığın.
Bayılırlar, vanilya rüyalar dışarılara uykusuz gecelerde.
Gözyaşları çaresizdir, geçip giderler melekler ve şeytanlar.
Yorgundur beden, huzursuz şehvet tapınağı iken.
Yalnız kuş yuvasını kurar, iyileşir kanatlarında.
“Ödlekler ölümlerinden önce defalarca ölürler.”.
Gökyüzünde açılır kapılar, yalnız kuşu karşılarlar.
Shakespeare yüksekten uçar, ölümü bir kere tatsınlar.
Özgürdür artık, bozuk aşk gelmedikçe…
Mina Kocailik
