Unut(AMA)mak

Unut(AMA)mak

Bu işin aması filan yok,
Aşk bir kere girdi mi yüreğe,
Mazeret dinleyip yol mu sorar?
Her şeye rağmen de yakar içini.

Kaçsan da kendinden ve dahi ondan,
O bir yerlerde bulur seni, hep gelir,
Bazen ansızın kulağa çalınan seste,
Bazen gözlerindeki rüya perdesinde.

Unuttum sanırsın evvela onu,
Gölgesi gelir bulur sol yanını,
Ne kadar zaman geçse de,
Ne kadar mümkündür unutma(k)(m)?

Ve
Aşk unutulmaz, sadece saklanır,
Kendi içinde büyür, büyüdükçe acıtır.

Mehmet Özdemir