Nergis Kokuları

Hüzün adı konulmamış sokaklarda;

Her adım da dizili, kaldırım taşı misali

Serçeler gibi ürkek yüreğim

En derin okyanuslarda,

Yalnız ve sessiz bu sabah

Dert anlatma endişem yok

Bilirim, ölüm son durak 

Ne kimsesizlik,

Ne sessizlik,

Ürpertmiyor artık

Yürek yaşadığı vahametin farkında

Sigara yakışlarım daha seyrek,

Dumanı bedenime hapsedişim daha uzun

Buruk sevinçler ektim arka bahçeye,

Baharda nergislerden önce açsın diye. 

Korkaklar mezarlığının servi ağaçları

bizi çağırıyor nazlı nazlı

Bir ilkbahar günü

Kuş cıvıltıları,

Selamlarken gün ışığını

İçimde bir sevinç,

Bir de açmamış nergislerin kokuları,

Saadet AKTAY