Kalk

Kalk

Bir ay vardı geceye eşlik eden bir de güneş var gündüzü şenlendiren. Vakitlerin ardına sığınan gün vardı bir ömür…

Bir ömür bir insana yetecek olan nedir bilinmez. Hani sığındığın bir vakitte kimsesizlerin kimsesi olan güce sarıldığın, yaslandığın ve güç bulduğun, nereye gidersen git seni en güzel kıyılara teslim edecek. Yokuşlarında yorulacak, karanlığında yanacağın, uçmak istediğinde düşeceğin ama istersen yokuşlarında dirileceğin, karanlığında aydınlanacak, uçmak istediğinde kanatlanacağın bir vakit vardır önünde.

Seçip seçmekte olduğun yol senin gücün,

Sevip sevilmekte olduğun yol senin ruhun,

Yaşayıp yaşattığın yol senin ömrün,

Belki bu yüzdendir yaşa, yaşat, sev üçlüsü.

Haydi şimdi kırılmış gönüllerin, yük bulmuş omuzların, asılmış suratların, akşam olunca tuhaf olan gönüllerin, kalplerdeki atılamayan kibirlerin, bize kötü gelen tüm ağırlıkların avucumuzda toz olup savunmaya, denizde köpük köpük dalgalanmaya, esen rüzgarla usul usul yabancılaşmaktan, gerçekliğe doğru..

Haydi şimdi.

Kalk!

Gözde Kılıç