27’den 28’e Mektup

27 yılda hayattan öğrendiğim şeyler var;

Akışına bırakmak lazım bazen, 

Olmayan şey olmuyordur ve bu senin suçun değildir. 

Olmaması gerekir bazen.

Olanlarla yola devam etmek lazım.

Öfkeni, kırgınlıklarını, kızgınlıklarını, geçmişi bir kenara bırak.

Gittiğin yollar da hep bahar yok, 

Bazen baharı beklemek yerine yollara ellerinle sardunyalar ekmen lazım.

Sabret her gecenin sabahı var,

Gördün her karanlığın aydınlandığı bir an var.

Sevmek lazım:

 Kitapları, kedileri, kuşları…

 Ve en çok da kendini.

Yorulmak,

 Yorulduğunda bir köşede dinlenmek lazım. 

Daha çok gezmek, daha çok an biriktirmek,

Hata yapmak,  

Durmadan hatalar yapıp doğruyu öğrenmek lazım. 

Her günün tekrarı olmadığını bilip,

Yaşamak lazım.

 Avazın çıktığıca, umarsızca. 

Sadece yaşamak, lazım. 

Hoş geldin 28.

Umuyorum daha çok saadetler, umutlar, yollar, keşifler, şehirler… 

Daha çok hayat gizlidir içinde.

Hayatın içinde kendini bulman dileğiyle…

Saadet Aktay