Aktı gözümden yaşlar sel gibi
Yaşlar feda olsun sana canım gibi
Gönlüm feryat figan kan ağlarken
Üzüntümle beni bırakıp gittin işte
Lâl oldum anlatamadım sevgimi
Âmâ oldun göremedin sevdamı
Özlemle sarılmışken hayallerimize
Lanetledi aşkın bu ruhsuz bedeni
Mesafeler bile engel olamadı sevgime
Kainat bile aşk için dönmüştü delicesine
Nağmeler dizmiştim işte bu güzelliğe
Kalp kırıp gitmeye değermiydi sevgili
İtab eden bakışlarla baktın gizlice
Tehditkâr gözlerin yakmıştı bedeni
Ümidim senin geri gelmen iken
Ürperdim birden sen gitmiştin işte
Rıhtımda ki son umut dolu vapur gibi
Ilgıt ılgıt esen,nefes veren, rüzgar gibi
Leyla’nın mecnunu daima beklediği gibi
Manidar bir şekilde sevdim ben seni
And olsun unutmam derken bile
Nüfus ettin yüreğime ömürlük biletle
Mahzun bıraktın sen beni sevmeyerek
Ürperdim bir daha ben seni severek…
Mehmet Özdemir
