“Okyanusta, güneşin ve rüzgarın tadına vararak mutluluk içinde yol alan bir dalga varmış…
Bir süre sonra önündeki dalgaların birer birer kıyıdaki dev kayalara çarptıklarını fark etmiş,
Korkmuş.
Sonunun diğerleri gibi olacağını düşünmüş, yok olup gideceğini.
Yanından geçen bir başka dalga ona anlatmış, aslında onun okyanusun bir parçası olduğunu…”
Demek ki sanılan gibi bir ölüm yok dedi kız, kitabını kapatıp etrafa bu sefer daha farklı baktığı zaman.
Demek ki sadece form değiştiriyoruz diye düşündü.
Demek ki dedem hala burada ve diğerleri!
Hepsi burada, biz her neredeysek.
Korkmamaya başladı.
Evrenin kocaman bir bütün olduğunu düşündü hissettiklerinden sonra,
Yaşayan her canlının birbirine bağlı olduğunu düşündü bir kez daha…
“Dünyada, güneşin ve rüzgarın tadına vararak mutluluk içinde yol alan bir kız varmış…”
Cana Soykan
